"บางทีผมอาจจะสามารถบรรยายประสบการณ์ของผมในการทำงานเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ได้ดีที่สุด โดยการเทียบกับการเดินเข้าไปในคฤหาสน์มืดๆหลังหนึ่ง

คุณเดินเข้าไปในห้องแรก และมันมืด มืดสนิทเลย คุณก็จะเดินเงอะงะไปรอบๆห้อง เดินชนเฟอร์นิเจอร์ชนตู้โต๊ะที่อยู่ในห้องนั้น แล้วคุณก็จะค่อยเรียนรู้อย่างช้าๆว่าเฟอร์นิเจอร์ชิ้นไหนตั้งอยู่ตรงไหน

และในที่สุดหลังจากประมาณหกเจ็ดเดือนผ่านไป คุณก็ค้นพบสวิตช์ไฟแล้วก็เปิดมัน ทันทีทันใดนั้น ทุกอย่างก็จะสว่างไสวขึ้นมาตรงหน้าคุณ คุณมองเห็นอย่างชัดเจนว่าคุณอยู่ตรงไหน หลังจากนั้นคุณก็เดินเข้าไปยังห้องมืดๆ ห้องถัดไป..."

นี่คือวิธีการที่ศาสตราจารย์แอนดรูว์ ไวล์สบรรยายถึงการค้นคว้ายาวนานเจ็ดปีของเขา เพื่อให้ได้มาซึ่งจอกน้ำศักดิ์สิทธิ์ของบรรดานักคณิตศาตร์ทั้งหลาย

ก่อนฟ้าสางของวันที่ 23 มิถุนายน 1993 ศาสตราจารย์จอห์น คอนเวย์ (John Conway) เดินเข้าไปใกล้อาคารของสาขาคณิตศาสตร์ในมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เขาไขกุญแจประตูหน้าและเดินอย่างรวดเร็วไปที่ห้องทำงาน

หลายสัปดาห์ก่อนหน้าการเดินทางไปอังกฤษของแอนดรูว์ ไวล์สเพื่อนร่วมงานของเขา มีข่าวลือที่ไม่มีที่มาที่แน่นอนออกมาอย่างต่อเนื่อง มันแพร่กระจายออกไปในแวดวงคณิตศาสตร์ทั่วโลก

คอนเวย์คาดว่าจะต้องมีสิ่งที่สำคัญเกิดขึ้น แต่มันคืออะไรกันแน่เขาก็ยังคิดไม่ออก เขาเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์และนั่งลงเพื่อที่จะมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างชัดๆ เวลา 5.53 น. อีเมล์ที่เขียนอย่างรวบรัดถูกส่งมาจากอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแอตแลนติก

"ไวล์สพิสูจน์ F.L.T. ได้แล้ว"

« ตอนที่แล้ว – ตอนต่อไป »

F.L.T. = Fermat’s Last Theorem